Πολλοί γονείς μέσα στις τόσες ανησυχίες και προβληματισμούς που τους απασχολούν για τα παιδιά τους, εστιάζουν πολύ και στην κοινωνικοποίηση των παιδιών τους, την επαφή τους δηλαδή με συνομηλίκους και γενικότερα με παιδιά και την κατάλληλη αλληλεπίδραση τους σε μια τέτοιου είδους σχέση. Η πραγματικότητα είναι πως η κοινωνικοποίηση ενός παιδιού αποτελεί μείζων θέμα για τη συναισθηματική και ψυχολογική του ανάπτυξη, την εξέλιξη και την πρόοδο του σε όλους τους τομείς της ζωής του. Μερικοί τρόποι για να ενισχύσετε το παιδί προς αυτή την κατεύθυνση είναι οι εξής:
1.ΣΥΖΗΤΗΣΤΕ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ!
Είναι πολύ σημαντικό μέσα από την επαφή και την επικοινωνία σας με το παιδί, να το καταλάβετε και να το αφουγκραστείτε. Μέσα από μια ήρεμη και χαλαρή κουβέντα, μπορείτε να καταλάβετε γιατί δεν πλησιάζει τα άλλα παιδιά, πως αισθάνεται και τι είναι αυτό που το δυσκολεύει. Πίσω από τις αντιδράσεις του παιδιού μπορεί να κρύβεται έντονη συστολή, φόβος, θυμός ή και χαμηλή αυτοπεποίθηση. Είναι πολύ βοηθητικό να αποδεχτείτε το όποιο συναίσθημα του παιδιού, να δείξετε κατανόηση έτσι ώστε να μπορέσετε να το βοηθήσετε κατάλληλα.
2.ΣΙΓΟΥΡΕΥΤΕΙΤΕ ΟΤΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ ΠΡΟΤΥΠΟ ΜΙΜΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ!
Το πιο ισχυρό πρότυπο για τα παιδιά είναι οι ίδιοι οι γονείς τους. Αν οι μικροί μας φίλοι, βλέπουν τους γονείς τους να έχουν φίλους και παρέες, να είναι δεκτικοί στις κοινωνικές επαφές, να παρευρίσκονται σε κοινωνικές εκδηλώσεις, να εφαρμόζουν κατάλληλες κοινωνικές δεξιότητες στην καθημερινότητα τους, τότε είναι πολύ πιθανόν να ακολουθήσουν και οι ίδιοι αυτά τα βήματα. Είναι ωφέλιμο να εμπνεύσετε τα παιδιά σας σε αυτό το δρόμο, να τους μιλήσετε και να τους εξηγήσετε για τη δύναμη και τη σπουδαιότητα της φιλίας μέσα από δικά σας παραδείγματα με προσωπικά σας βιώματα, μέσα από την ανάγνωση παραμυθιών και ιστοριών, μέσα από παιχνίδι ρόλων κ.α.
3.ΕΠΙΔΙΩΞΤΕ ΕΠΑΦΕΣ ΜΕ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ!
Είναι πολύ χρήσιμο να δημιουργήσετε τις κατάλληλες συνθήκες έτσι ώστε να έρθει το παιδί σας σε επαφή με άλλα παιδιά. Μπορείτε να κανονίσετε με άλλους γονείς και να δρομολογήσετε μια συνάντηση στο σπίτι σας με 1-2 παιδιά (ειδικά αν το παιδί έχει έντονη συστολή) ή να επιδιώξετε να βρεθείτε σε εξωτερικό χώρο (π.χ. παιδική χαρά, παιδότοπος, χώρος δημιουργικής απασχόλησης). Μπορεί να χρειαστεί, σε αρχικό στάδιο, να είστε και εσείς παρόντες στην επαφή του παιδιού, να οργανώσετε κάποια παιχνίδια, να προτείνετε δραστηριότητες έτσι ώστε να διευκολύνετε την επικοινωνία του με τα άλλα άτομα και να αισθανθεί και τα ίδιο ασφάλεια και εμπιστοσύνη. Στόχος φυσικά είναι σταδιακά να αποσυρθείτε και το παιδί να μπορέσει αυτόνομα να παίξει και να αλληλεπιδράσει με τους καλεσμένους του.
4.ΕΝΤΑΞΤΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΕ ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ!
Είναι πολύ χρήσιμη η ένταξη του παιδιού σε ομάδες έτσι ώστε να μάθει να συνεργάζεται, να ακολουθεί κανόνες, να σέβεται, να μοιράζεται. Καλό είναι να αξιολογήσετε τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα του παιδιού, τι είναι αυτό στο οποίο είναι καλός και του αρέσει και να τον ενθαρρύνετε να ξεκινήσει μια δραστηριότητα σαν ένα πρώτο βήμα να έρθει σε επαφή με άλλα παιδάκια και να δημιουργήσει σχέσεις.
5.ΕΝΘΑΡΡΎΝΕΤΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ!
Για να καταφέρει ένα παιδί να κοινωνικοποιηθεί, είναι απαραίτητο να αισθανθεί ασφάλεια και αυτοπεποίθηση. Ενθαρρύνεται το παιδί να χαιρετάει τους ανθρώπους που συναντά, να επικοινωνεί μαζί τους, να κάνει πράγματα μόνο του και επιβραβεύστε το για την προσπάθεια του. Η σταδιακή του έκθεση και προσαρμογή σε συνθήκες τις οποίες «φοβάται», θα το βοηθήσουν σταδιακά να διαχειρίζεται καλύτερα τα συναισθήματα του καθώς και τις επαφές του σε κοινωνικό επίπεδο. Είναι πολύ σημαντικό να σταθείτε στο πλευρό του και να ακολουθήσετε τους δικούς του ρυθμούς, χωρίς πίεση, προκειμένου σταδιακά να αρχίσει να «ξεκλειδώνει».
6.ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΤΕ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΕΤΕ ΤΙΣ ΤΑΜΠΕΛΕΣ!
Χαρακτηρισμοί όπως «ντροπαλός», «μοναχικός» ή οποιαδήποτε έκφραση η οποία μπορεί να προσδιορίζει τη δυσκολία του παιδιού σας («δεν τα πάει καλά με τα άλλα παιδιά», «προτιμάει να παίζει μόνος του» «ντρέπεται πολύ να μιλήσει» κ.α.), καλό είναι να αποφεύγεται. Τα παιδιά μπορεί να υιοθετήσουν αυτές τις «λέξεις» και να αισθανθούν ότι χαρακτηρίζονται από κάτι το οποίο δεν έχουν την ικανότητα και τη δύναμη να αλλάξουν. Τονώστε την αυτοπεποίθηση τους με κάθε τρόπο, δείξτε του εμπιστοσύνη και αποδεχτείτε την προσωπικότητα τους. Το κάθε παιδί, άλλωστε, είναι πολύ ξεχωριστό και θα πρέπει να μάθει να αγαπάει τη «μοναδικότητα»του και σε αυτό οι γονείς θα πρέπει να είναι αρωγοί.
7.ΣΕΒΑΣΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΑΣ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ!
Όπως προαναφέρθηκε όλα τα παιδιά δεν είναι ίδια, το καθένα διαμορφώνει τη δική του προσωπικότητα και έχει τις δικές του ανάγκες και επιθυμίες. Προσπαθήστε να σεβαστείτε την ανάγκη του παιδιού σας να μείνει μόνο του, να παίξει μόνο ή να ασχοληθεί με κάποιες δραστηριότητες χωρίς να το ενοχλήσει κανείς. Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε αν φυσικά αυτό δεν συμβαίνει με επίμονο, υπερβολικό και συνεχή τρόπο μέσα στην καθημερινότητα του.
Αν ωστόσο, παρατηρήσετε το παιδί σας να εμφανίζει για μεγάλο χρονικό διάστημα επίμονα σημάδια κοινωνικής απόσυρσης, να εκδηλώνει έντονα συναισθήματα άγχους, ανησυχίας και συστολής όταν έρχεται αντιμέτωπο με άλλα παιδιά ή να μην είναι σε θέση να αντιμετωπίσει κατάλληλα κάποιες κοινωνικές συνθήκες, θα ήταν ωφέλιμο να ζητήσετε τη βοήθεια από κάποιον ειδικό στον τομέα αυτό.
Μούχου Μαρία
Παιδοψυχολόγος
Ειδική Παιδαγωγός
Σας άρεσε το άρθρο μας; Αφήστε το σχόλιο σας παρακάτω και η ομάδα μας θα σας απαντήσει το συντομότερο δυνατό.
Θέλετε να λαμβάνετε τα νέα άρθρα που συντάσσει η επιστημονική μας ομάδα; Γραφείτε στο ενημερωτικό μας δελτίο – newsletter.
Η ομάδα του «Ψυχ…Αγωγείν», (οι ψυχολόγοι, η λογοθεραπεύτρια, η εργοθεραπεύτρια και η ειδική παιδαγωγός) είναι διαθέσιμοι στο να σας βοηθήσουν να αντιμετωπίσετε τις δυσκολίες σας παρέχοντας το πρώτο ραντεβού ΔΩΡΕΑΝ και να συζητήσουμε τυχόν απορίες σας. Για περαιτέρω διευκρινήσεις, μπορείτε να επικοινωνήσετε με το κέντρο στο τηλέφωνο επικοινωνίας ή να μας επισκεφτείτε στον χώρο μας Λ.Ηλιουπόλεως & Ίμβρου 27, Δάφνη (πλησίον μετρό Άγιου Ιωάννη).
Δεν έχει φίλους
Αξιότιμη κα. Σοφιανού,
Στο άρθρο περιγράφονται τρόποι που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε εμείς οι γονείς ώστε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να κοινωνικοποιηθούν αποτελεσματικά. Αν παρ’ όλα αυτά δυσκολεύεστε ακόμα στο να συνάψει φιλικές σχέσεις το παιδί σας, ίσως θα χρειαστεί να αναζητήσετε την αιτία που συμβαίνει αυτό με την βοήθεια ίσως ενός εξειδικευμένου επαγγελματία.
Με εκτίμηση,
Η διεπιστημονική ομάδα
Θ ήθελα τη πολυ τιμή βοήθεια σας. Ο μικρός μου είναι τριών κ ξεκίνησε παιδικο. Το θέμα είναι ότι δε παιζει καθόλου με αλλά παιδακια στο σχολείο κ είναι κολλημένος στη δασκάλα του. Δε ξερω αν φταιει το ότι μεγάλωσε αποκλειστικά με μένα κ δεν τον κράταγε ουτε παππους ουτε γιαγιά. Προσπάθησα όλο το καλοκαίρι Ν τον παω παιδικη χαρά Ν παιζειμε αλλά παιδακια κ τα πηγαινε καλά. Είναι η πρωτη φορα που παει παιδικο. Δε ξέρω τι νμπορω Ν κάνω Γ να το βοηθήσω. Ευχαριστώ
Αγαπητή κα. Αντωνία,
Κάθε παιδάκι στην μετάβαση από τον χώρο του σπιτιού προς την σχολική ζωή χρειάζεται χρόνο προσαρμογής. Μπορείτε να το συζητήσετε με την δασκάλα του να σας βοηθήσει στον τρόπο με τον οποίο η προσαρμογή θα γίνει πιο εύκολή τόσο για το μικρό σας όσο και για σας. Μπορείτε να του μιλήσετε για το σχολείο, τα οφέλη που θα αποκομίσει, να του δείξετε ότι κατανοείτε το συναίσθημά του και να τον διαβεβαιώσετε ότι είστε εκεί γι’ αυτόν να τον βοηθήσετε. Ωστόσο, για την ομαλή μετάβαση είναι σημαντικό και εμείς ως γονείς να νιώσουμε ασφάλεια τόσο με το πλαίσιο όσο και με τα πρόσωπα αναφοράς (πχ. Δασκάλα). Βλέποντας, λοιπόν, εμάς να νιώθουμε καλά, σιγα σιγά και τα παιδιά μας θα νιώσουν ασφάλεια.
Με εκτίμηση,
Η διεπιστημονική Ομάδα